Saponaria officinalis, Σαπουνόχορτο

                                            Τη Σαπωνάρια , ένα ιδιαίτερο φυτό της περιοχής,  την συναντάμε συχνά σε δροσερές τοποθεσίες και όχθες ρεμάτων και ποταμών. 

 

Αναπτύσσεται από τα μέσα του καλοκαιριού και ανθίζει τον Αύγουστο.

                          Τα  λουλούδια ανθίζουν στην κορυφή κάθε ανθεκτικού βλαστού, ακτινωτά, είτε λευκά είτε ρόδινα.

Το άνθος αποτελείται από πέντε πέταλα και κοντούς  λευκούς στήμονες.

                         Το κάθε άνθος στηρίζεται σε μακρόστενη πράσινη φούσκα, στην οποία μετά την απάνθιση  και γονιμοποίηση ωριμάζουν οι σπόροι της.

                               Κατά τη διάρκεια της νύχτας τα άνθη δίνουν μια ξεχωριστή αρωματική μυρουδιά, και έχουν διάρκεια  τρείς μέρες, η προτίμησή των είναι μεγάλη απο τίς νυχτοπεταλούδες.

Το ύψος του φυτού μπορεί να ξεπεράσει το ένα μέτρο με πολλούς βλαστούς ενδιάμεσα, ή να είναι πολύκλαδο. το ρίζωμά του δέ συνήθως έρπει.

Σε κάθε βλαστό  ανά κόμβο  φύονται δύο φύλλα γραμμικά  ολίγο ελλειπτικά με λίγα νεύρα , έως τρία εκατοστά  μήκος ,στις μασχάλες των ακόμη  δύο ή τρία φύλλα μικρότερα.

                                  Γενικά  η σαπωνάρια  από αρχαιοτάτων χρόνων θεωρούνταν φαρμακευτικό, και είχε πολλές χρήσεις. 

                                    Χρησιμοποιούσαν σαν απορρυπαντικό, ή σαπούνι  τρίβοντάς το στο νερό δημιουργεί  αρκετό αφρό, Ακόμη σαν  πρόσθετο στην παρασκευή γλυκών, ιδιαίτερα του χαλβά παρά του ότι είναι και τοξικό περιέχει μία ουσία  την σαπωνίνη.  Οι σπόροι του είναι δηλητηριώδεις.
Οι φωτογραφίες είναι απο Αγιο Πρόδρομο και Παλιοχώρι Χαλκιδικής.